What novice photographers do not know
مریم کیا
هنر عکاسی علاقه مندان بسیاری دارد و بخصوص در این چند سال اخیر طرفداران بسیاری به سمت این حرفه جذب شده اند.
اکثر افرادی که گوشی هوشمند و دوربین عکاسی دارند حداقل یک بار با تلفن یا دوربین خود عکاسی کرده اند و از این کار حس خوبی را دریافت نموده اند.
متاسفانه برخی از افراد تصور می کنند اگر دوربین های پیشرفته نداشته باشند، قادر به ثبت تصاویر با کیفیت نیستند و عکس هایشان ارزش هنری ندارند.
اما نمی دانند عکسی جذاب است که تازگی داشته باشد و با نگاهی نو به ثبت رسیده است، اگر از علاقه مندان این رشته هستید و یا به تازگی با این رشته ی هنری جذاب آشنا شده اید باید برخی از تصورات اشتباه که بین عموم مردم رایج است را کنار بگذارید؛ تفکراتی که مانع خلاقیت شما می شود و شما را از پیشرفت در عکاسی باز می دارد.
افرادی هستند که خیلی سریع در عکاسی پیشرفت میکنند، عده ای دیگر با سرعت کمتر و عده ای دیگر باید برای پیشرفت و ترقی در این رشته آموزش های لازم عکاسی را ببینند.
عکاسی یک هنر است نه یک استعداد خدادادی، فردی که یک عکس فوق العاده زیبا از یک سوژه طبیعی یا مصنوعی می گیرد شاید استعداد داشته باشد اما این استعداد خودش را پرورش داده و تنها به استعداد درونی خود اکتفا نکرده است؛ شب هایی که بیدار مانده و صبح هایی که از خواب خود برای هنرش زده است؛ تلاش ها و شکست ها و پول هایی که برای خرید تجهیزات مختلف عکاسی خرج کرده است و این ها مراحلی از پیشرفت عکاسی است که هیچ ربطی به استعداد ذاتی آن فرد ندارد…
عکاسی هنری برای تمامی مردم است.
اما این امر نیاز به آموزش صحیح و درست دارد و پیشرفت در این راه نیاز به تلاش بسیاری دارد.
یکی از اشتباه ترین افکاری که در بین مردم جا افتاده این است که: ( بدون دوربین حرفه ای نمیتوانم عکاس خوبی شوم).
این نکته کاملا صحیح است که یک دوربین عکاسی خوب با لنز و تجهیزات مختلف عکاسی سبب گرفتن عکس بهتر و با کیفیت تر می شود و یک امتیاز خوب در عکاسی و این حرفه به حساب می آید، اما این نکته را همیشه در نظر داشته باشید اگر می خواهید به یک عکاس حرفه ای و خوب تبدیل شوید باید بیاموزید چگونه سوژه را پیدا کنید.
این که تازه شروع به یادگیری عکاسی کرده اید و جزء عکاسان مبتدی هستید به این معنی نیست که شما نسبت به افرادی که حرفه ای تر هستند استعداد کمتری دارید بلکه برعکس.
کسانی که عکاسی را به عنوان شغل اصلی خود انتخاب نموده اند اغلب برای دیگران عکاسی می کنند تا برای خودشان و کمتر از کسانی که عکاسی را تازه شروع کرده اند؛ عکسی واقعی که لبریز از حس خوب است ثبت می کنند.
کسانی که تازه پا در این عرصه گذاشته اند در هر لحظه و هر مکانی که سوژه متفاوت و خوب پیدا میکنند دست به دوربین میشوند و شروع به عکس گرفتن می کنند.
توانایی و دید هنرمندانه به اطراف، تنها سرمایه و دارایی یک عکاس نیست.
یک عکاس خوب زندگی خود را برای عکاسی خرج می کند نه عکاسی را برای زندگی.
برای گرفتن یک عکس خوب به دو نکته باید توجه کنید: صبر و تلاش.
اکثر تصاویر عکاسان مشهور که در وب سایت ها و مجلات مختلف تحت عنوان بهترین عکس های روز قرار گرفته اند، حاصل تلاش و صبر چندین ساله آن فرد است. در واقع عکاسان حرفه ای امروز همان عکاسان مبتدی دیروز هستند که با تلاش به اینجا رسیده اند.
در بعضی از مواقع برای اینکه سوژه مورد نظر شما در بهترین شکل و ظاهر خود قرار بگیرد یا اگر منتظر ساعت های خاص عکاسی در طول روز هستید مثل ساعت های طلایی و … نیاز به صبر کافی دارید.
حتی اگر در روز اول موفق به گرفتن عکس نشدید نا امید نشوید و دوباره تلاش کنید برای روزهای بعدی و این را همیشه به یاد داشته باشید بدون صبر و تحمل نمیتوانید به آن گنج و حال خوب در عکس خودتان برسید.
در بعضی مواقع مشاهده می شود که شما عکس تازه و خوبی را ثبت می کنید اما آن کیفیت خوب و مطلوبی که می خواهید را در اون عکس نمیبینید.
در این مواقع شما می توانید برای بهتر شدن و اصلاح رنگ های آن عکس از نرم افزارهایی مثل لایت روم و یا فتوشاپ کمک بگیرید.
اما این را فراموش نکنید استفاده بیهوده و الکی از این برنامه ها حس و حال خوب پنهان در آن عکس را تحت تاثیر قرار می دهند و گاهی اوقات این امر باعث نابودی عکس می شود.
با ادیت های بیش از اندازه لطافت را در عکس هایتان از بین نبرید .
این را به عنوان شعاری در عکاسی یادتان باشد: عکس باید با بیننده سخن بگوید.
نکته ی بسیار مهم این است که: تاثیر عکستان بر روی بیننده را با ادیت های بیهوده از بین نبرید.
تنظیمات دوربین خود را جدی بگیرید.
دوربین عکاسی کلی تنظیمات مختلف دارد که کمک میکند شما عکس بهتری بگیرید.
این تنظیمات به هم مرتبط است.
رابطه ی بین ایزو، سرعت شاتر و دیافراگم برای عکاسی بسیار مهم است.
به این تنظیمات مثلث نوردهی هم می گویند.
کمی جرات به خرج داده و امکانات دوربین تان را امتحان کنید.
معمولا بهترین حالت، پایین ترین ایزو دوربین(100) یا حالت اتوماتیک آن است.
دانستن این تنظیمات نیاز به آموزش و تمرین دارد، زیرا در هر بار عکاسی شما با نور و فضای متفاوتی برخورد می کنید و باید برای هر فضا یک تنظیمات خاص و مناسب استفاده کنید.
برای شروع یادگیری روی دیافراگم تمرکز کنید.
برای گرفتن عکس های حرفه ای و خوب حتما از حالت دستی دوربین خود استفاده کنید، و با تنظیمات گسترده ی دوربین خود بازی کنید.
عکاسی روی حالت اتوماتیک همه چیز در را در عکاسی برای شما شیرین و راحت می کند، اما این حالت یک نکته ی منفی دارد که تبدیل به یک حالت کمکی میشود و شما را از پیشرفت باز می دارد.
استفاده از حالت دستی یا manual به بهتر شدن و حرفه ای تر شدن شما در این هنر می شود.
قوانین خاصی برای ترکیب بندی در عکاسی وجود دارد که یادگیری آنها بسیار ارزشمند است.
این قوانین مثل: قانون یک سوم، خط های هدایت کننده و کادربندی
نگذارید فضای مرده در کادرتون زیاد باشه.
البته قانون یک سوم برای بعضی از سبک های عکاسی مثل عکس های مینیمالیسم مناسب نیست.
شما باید این قوانین را بشناسید تا بدانید که کدام قانون برای کدام سبک از عکاسی استفاده می شود.
اگر کادربندی را خوب نشناسید از همین اول یادگیری دچار مشکل می شوید.
کج گرفتن دوربین در عکاسی و استفاده از زاویه های مختلف به جز عمودی و افقی نشان دهنده ی خلاقیت شما در عکاسی نیست و زیبایی خاصی به تصویر شما نمی دهد.
همیشه دوربین را صاف در دست بگیرید و به تصاویرتان زاویه های غیرمعمول ندهید.
سه پایه در سرعت شاتر پایین به شما بسیار کمک می کند، چون جلوی لرزش دست را می گیرد.
سه پایه ی عکاسی عضو جدا نشدنی از تجهیزات عکاسی است.
تکان های دوربین همیشه تقصیر کاربر آن است.
البته دوربین های خوب، با طراحی ارگونومیک بهتر و سرعت شاتر بالا، به همراه استفاده از تکنولوژی های لرزش گیر، این حرکاات را کاهش می دهد اما استفاده از سه پایه این لرزش ها را به صفر می رساند.
نظر خود را بیان کنید...