Balance in photography
رضا قاسمه
تعادل یکی از مباحث مهم در ترکیب بندی خوب عکس است.
عکاسان ، برای هر تصویر تصمیم مهمی می گیرند: آیا ترکیب باید متعادل باشد یا نا متعادل؟
تا حدی ، هر عکسی که ثبت می شود عناصری که باعث تعادل و یا عدم تعادل می شوند دارد ، که این موضوع را برای عکاسانی که به دنبال بهبود تصاویر خود در حرفه ای ترین سطح هستند ، حیاتی می کند.
وقتی یک عکس کاملا متعادل است ، به این معنی است که نیمه چپ و راست عکس به یک اندازه جلب توجه می کند.
تقسیم متعادل چپ و راست تنها موردی در عکس های شما است که از نظر تعادل واقعاً مهم است.
تعادل بالا به پایین تأثیر چندانی بر وزن یکنواخت تصویر ندارد.
بنابراین ، می توانید عکسی ثبت کنید که همه سوژه ها در پایین عکس قرار داشته باشند و اگر نیمه های چپ و راست از نظر وزن بصری برابر باشند ، می توان آن را متعادل دانست.
تعادل، ذاتاً باعث می شود تصاویر شما کم و بیش آرام باشند، اما عکس هایی که فاقد تعادل هستند در بعضی مواقع حس نا آرامی را به بیننده منتقل می کند.
تصویر اول برای بیننده بسیار آرام است و در مقابل ، تصویر دوم تنش بیشتری دارد.
برای بسیاری ، تصویر متشنج می تواند داستانی را به طور موثرتری تعریف کند.
برای دیگران ، یک تصویر متعادل آرام تر و از نظر زیبایی شناسی خوشایند تر است.
واضح ترین نوع تعادل ، ترازویی است که در آن تصویر در نیمه های چپ و راست یکسان باشد.
نگاهی به تصویر زیر بیندازید:
مطمئناً الگوهای موجود در ستارگان در هر طرف عکس متفاوت است ، اما این صحنه تقریباً متقارن است.
سوژه در مرکز این عکس قرار دارد و اساساً هر طرف دارای وزن بصری برابر با دیگری است.
عکاس برای تأکید بر تعادل این تصویر فرمت مربعی را انتخاب کرده است.
مسئله اصلی تقارن این است که اکثر صحنه ها دو نیمه یکسان ندارند.
یک عکس برای متعادل بودن لازم نیست که متقارن باشد.
تصویر زیر را به عنوان یک مثال ساده در نظر بگیرید.
خورشید یک موضوع مهم در سمت راست تصویر است ، اما الگوی موج در سمت چپ قرار دارد که به همان اندازه جلب توجه می کند:
به عنوان مثال ، سوژه اصلی می تواند در یک طرف تصویر باشد ، اما چندین سوژه کوچک در سمت دیگر، قاب را متعادل می کنند.
یا ، سوژه می تواند به اندازه کافی بزرگ باشد و طول تصویر را بگیرد و به طور موثری خود را متعادل کند.
برای متعادل بودن یک تصویر ، هر طرف باید همان سطح توجه را از بیننده بخواهد.
برای اینکه بدانید چگونه یک عکس را متعادل کنید ، باید این را در نظر بگیرید که چه چیزی توجه بیننده را در یک عکس جلب می کند.
در اینجا یک لیست کوتاه وجود دارد:
1 - مناطق پر کنتراست
2 - مواردی که در کانون توجه هستند
3 - لکه های رنگ روشن
4 - رنگ های گرم مثل قرمز و زرد
5 - وسایلی که سایز بزرگی دارند
6 - مردم و حیوانات
7 - چشم های سوژه شما
8 - …
این لیست به هیچ وجه جامع نیست ، اما گزینه ی خوبی برای شروع است.
هر زمان که موردی از عکس در مقایسه با بقیه تصویر برجسته شود ، مقداری از وزن بصری را در خود نگه می دارد.
اگر می خواهید عکس خود را به طور موثر متعادل کنید ، باید موارد را طوری مرتب کنید که جلوه های بصری یکدیگر را خنثی کند.
اجسامی که نزدیک لبه های عکس شما هستند وزن بیشتری نسبت به نزدیکتر به مرکز دارند.
بنابراین ، برای تعادل دو جسم مشابه در فریم ، آنها را در فاصله ای مشابه از مرکز قرار می دهید.
یا اگر فقط یک شی مهم در ترکیب شما وجود دارد ، متعادل ترین ترکیب آن را در امتداد خط مرکزی قرار می دهد.
برای تغییر تعادل تصویر ، نگاهی سریع به نیمه های چپ و راست قاب خود بیندازید.
مراقب باشید در مورد فاصله هر یک از اشیا از مرکز قاب درست تصمیم بگیرید.
حتی اشیایی که معمولاً جلب توجه نمی کنند اگر نزدیک لبه عکس شما باشند واضح به نظر می رسند.
ترکیب را با سلیقه تنظیم کنید ، و با تغییر دادن قاب در هر دو طرف وزن بصری برابر ، یا با حذف کامل وسایل منحرف کننده از ترکیب ، آن را متعادل تر کنید.
این امر به تمرین نیاز دارد.
به همین دلیل است که مبتدیان تمایل دارند موضوع خود را در هر قاب بدون توجه به شرایط قرار دهند.
ما طبق طبیعت خود تمایل به عکسبرداری متعادل داریم و تمرین صحیح می تواند به ما نشان دهد که چگونه در صحنه های پیچیده تر به این مطلب مهم دست پیدا کنیم.
عکس های شما برای صلح آمیز نشان دادن نیازی به کاملا متعادل بودن ندارند.
هنوز هم ، وقتی در حال ساخت یک عکس هستید ، مهم است که درک کنید فریم های بسیار نامتعادل باعث ایجاد تنش در بینندگان می شوند.
تنش چیزی است که بسیاری از عکاسان سعی می کنند در تصاویر خود از آن جلوگیری کنند.
در بسیاری از عکس ها درجه ای از عدم تعادل لازم است.
برای داشتن صحنه ی جنبش و کشش ، ترکیب بندی شما تقریباً ایجاب می کند که صحنه از یک طرف قاب به طرف دیگر کاملاً برابر نباشد.
عکس زیر را به عنوان مثال در نظر بگیرید:
در این قاب ، سمت چپ دارای روشنایی و کنتراست بیشتری است ، به علاوه شامل موضوع اصلی تصویر است.
همانطور که گفته شد ، قاب آنقدر نابرابر نیست که باعث حواس پرتی شود و مطمئناً به حدی نیست که یک بیننده را آزار دهد.
تنش یک عکس نامتعادل برای این عکس خاص بسیار مناسب است.
در ظاهر ، به نظر می رسد تعادل یک عکس عمودی به خصوص دشوار نباشد.
دقیقاً از همان روش هایی که برای یک تصویر افقی استفاده می کنید ، استفاده کنید و عکسی متعادل ثبت کنید.
با این حال ، ترکیبات عمودی فضای کمتری را بین مرکز تصویر و لبه قاب ایجاد می کنند.
همانطور که در بالا بحث شد ، اشیا اگر نزدیک مرزهای خارجی عکس باشند ، حواس بیننده را بیشتر پرت می کند.
البته این تعادل را غیر ممکن نمی کند.
فریم های عمودی برای تعادل نیاز به دقت بیشتری دارند.
در تصویر زیر ، سه جسم اصلی مثلثی را تشکیل می دهند که در وسط عکس قرار دارد.
شاید تصویر بیشتر به سمت چپ انحراف داشته باشد ، اما به نظر می رسد موج سوار به سمت راست حرکت می کند ، وزنی تقریباً یکسان به هر دو طرف می دهد.
گاهی اوقات ، تعادل تصویر به اندازه ای که تصویر نشان داده شده بستگی دارد ، زیرا جزئیات مهم (جزئیاتی که ممکن است تعادل ترکیب را تغییر دهند) در اندازه های کوچکتر قابل مشاهده نیستند.
این ممکن است یک مفهوم غیرمعمول به نظر برسد ، اما در عمل منطقی است.
نمونه دیگری از این تأثیر در عکس زیر است.
این عکس یک تصویر منظره صلح آمیز با ترکیبی متعادل است ، اما به نظر من این صحنه خاص برای ایجاد تعادل مناسب سخت است.
باز هم ، به نظر می رسد که در اندازه کوچک ، وزن تصویر کمی بیشتر به سمت راست است ، اگرچه این جلوه ها نسبت به عکس بالا ظریف ترند.
اما ، وقتی بزرگتر نشان داده شود ، مشخص می شود که آسمان بالای آبشار پر از ستاره است و توجه بیننده را بیشتر به سمت چپ جلب می کند.
تفاوت ها معمولاً به اندازه این نمونه ها مشهود نیستند ، اما باید همیشه از تأثیری که اندازه نمایشگر بر تعادل تصویر شما دارد آگاه باشید.
شاید بهترین راه برای اصلاح (یا تأکید) عدم تعادل عکس ، استفاده از تنظیمات محلی در برنامه ای مانند Lightroom باشد.
این می تواند به سادگی تیره کردن یک جسم یا بیش از حد روشن کردن آن جسم باشد ، یا شاید از وضوح جسمی که بیش از حد خودنمایی می کند ، بکاهد.
همچنین می تواند شامل برداشتن کامل یک شی باشد.
حتی برش نیز در این گروه قرار می گیرد ، زیرا شما در تلاش برای تغییر تعادل ترکیب در اطراف قاب هستید.
روش هایی که استفاده می کنید به مهارت شما در پردازش و همچنین نوع عکاسی شما بستگی دارد.
اگر در ساخته های خود دقیق باشید ، قادر خواهید بود درجه تعادل را در بیشتر صحنه ها کنترل کنید.
و اگر صحنه ای پیدا کردید که نمی تواند به طور موثر متعادل شود ، به طور کلی می توانید از پس پردازش برای برجسته کردن جنبه های خاصی از قاب نسبت به بقیه استفاده کنید.
در نهایت ، خواه تعادل را در قاب خود انتخاب کنید یا نکنید ، مهم است که ایجاد تعادل را به خوبی بلد باشید.
امیدوارم از این پست لذت برده باشید.
نظر خود را بیان کنید...